Wednesday, July 31, 2013

गजल २३



किसानिकी छोरी हुँ किसान हुँ म
अधेरी हटाउने बिहान हुँ म

बाझो फोरेर अन्न झुलाउन सक्छु
माटोको लागी अमृत पान हुँ म

म रमाउँछु र त माटो मै खेल्छु
सधै लागिरहन्छ अन्जान हुँ म

मुठी रोपेर मुरी उब्जाउन सक्छु
खै, किन लाग्दैन बलवान हुँ म

उ भन्दै थियो-वाह जमुना तिमी
सोच्दैछु पुर्खाको स्वाभिमान हुँ म