पहिलो र दोस्रो पटक भन्दा तेस्रो पटक धेरै रोय म । उसो त आफु "तारा" बनेर आमालाई आफ्नो जिवनको वास्तविक कहाँनी सुनायकी थिय त्यसैले पनि होला मन नथामियको । सायद आमाको आखाँ ओभानो भैदियको भय पनि त्यसरी भक्कानो छुट्दैन थियो होला ?
यस्तै शसक्त लेख आगामी दिनहरुमा पनि पढ्ने सु - अवसर पाइयोस आशा अनि अपेक्षा रह्यो सम्पुर्ण लेखकहरु समक्ष । यसपालिको "सेतो धरति" को लागी सलाम छ Amar Nyaupane को सृजन्सिल र प्रतिभासाली कलमहरुलाई ।